دو دیدگاه تئوری وجود دارد:

1- دیدگاه اول مالیات را هزینه می شمارد و اینگونه ارزیابی می‌کند که شرکت ها از امنیت اجتماعی که حاکمیت ایجاد کرده است استفاده می کنند در نتیجه هزینه استفاده از این خدمات را باید در قالب مالیات پرداخت کنند. در این دیدگاه به مالیات به عنوان هزینه نگاه می شود مسلماً محل انعکاس مالیات در این دیدگاه صورت سود و زیان است.
📌در استاندارد شماره 6 حسابداری این دیدگاه کاملاً حاکم است و می‌بینیم که مالیات به عنوان هزینه در نظر گرفته می شود.

2- دیدگاه دوم در این دیدگاه هزینه را موضوعی می دانند که به یک درآمد و کسب سود وابستگی ندارد در واقع این دیدگاه بیان می کند زمانی که شرکت سود نداشته باشد مالیات نیز ندارد. در نتیجه مالیات را نمی توان هزینه دانست به عنوان مثال عوارض شهرداری مثل عوارض خودرو به سود بستگی ندارد و در هر صورت می بایست پرداخت شود هزینه است اما مالیات این ویژگی را ندارد این دیدگاه بر این اعتقاد است که چون که مالیات عملکرد زمانی است که واحد اقتصادی سود داشته باشد و در زمان عدم سود مالیات پرداخت نمی شود در نتیجه مالیات را هزینه نمی داند و آن را نوعی تقسیم سود می‌داند

📌در بند ۷ ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم این موضوع مشهود است و مالیات را تقسیم سود می داند. 
📌همچنین در بند ۷ ماده ۱۴۱ قانون مالیاتهای مستقیم بیان می شود که مالیاتی که برای یک سال پرداخت می شود جزء هزینه های قابل قبول سازمان مالیاتی نیست و تقسیم سود است که از سود شرکت، سود دولت و حاکمیت نیز پرداخت شده است. مثل سود سهام سهامداران، مالیات عملکرد قسمتی از تقسیم سود است که به دولت پرداخت می شود.

📌تئوریهای حسابداری پشتوانه هر دیدگاه در خصوص هزینه یا تقسیم سود بودن مالیات مطالعه شود.

 تئوری مالكيت-proprietorship theories

تئوری واحد تجاری یا شخصيت حسابداري-Entity Theory 

نظريه‌ مازاد حقوق صاحبان سهام -Residual Equity Theory

نظريه‌ وجوه-Fund Theory

نظريه فرماندهی(معادل مديريت) -Commander Theory 

تئوری ذینفعان 

نتیجه گیری: در ایران طبق قوانبن مالیاتی، مالیات عملکردتقسیم سود محسوب می شود و از سوی دیگر طبق استاندارد حسابداری هزینه محسوب می شود.